آیا سایه کووید بالاخره از بین رفته است؟

از


تا آخر این هفته، یکی از مسافران کانتاس که به طور تصادفی در پرواز 800 مایلی داروین به آلیس اسپرینگز به خواب رفته بود، می‌توانست به خاطر اینکه فکر می‌کرد هواپیما به سمت هنگ کنگ تغییر مسیر داده است، بخشیده شود.

این شهر در مرکز سرخ استرالیا، محل نگهداری هواپیماهای آسیا و اقیانوسیه است. در بیشتر چهار سال گذشته، گرمای خشک Outback بر ناوگان Cathay Pacific تأثیر گذاشته است – شاید ایرلاینی که بیشترین تأثیر را از همه گیری کووید داشته است. با یک مرکز واحد در لبه کشور، چین، که سخت‌ترین محدودیت‌های سفر را تجربه می‌کرد، برنامه «CX» به‌قدری نازک بود که باعث می‌شد یک سرویس اسکلتی به‌خوبی به‌نظر برسد.

اولین هواپیمای Cathay Pacific که به صحرا پناه برد یک ایرباس A330 بود که در ژوئیه 2020 فرود آمد. آلیس اسپرینگز در اوج خود میزبان 76 هواپیمای پهن پیکر با لباس های خطوط هوایی بین قاره ای هنگ کنگ بود. اولین کسی که وارد شد آخرین نفری بود که بعد از بیش از 200 هفته آنجا را ترک کرد.

هر هواپیمای Cathay Pacific قبلاً به شمال پرواز کرده است تا کار مهم حمل و نقل ایمن مردم در سراسر جهان را انجام دهد. من آن را پایان دوران کووید می نامم (هر چه کیم جونگ اون، دیکتاتور کره شمالی در مورد آن می گوید). سپس زمان خوبی است که به آنچه آموخته ایم نگاه کنیم.

درس ساده است: هنگامی که همه گیری بعدی رخ می دهد، سیاستمداران باید از روند محدودیت سفر حذف شوند. با نگاهی به گذشته، از بی کفایتی عمیق و ادامه دار نمایندگان منتخب ما می لرزم.

دوشنبه، 10 ژوئن، چهار سال از زمانی است که پریتی پاتل، وزیر کشور وقت، قرنطینه اجباری دو هفته ای را برای تقریباً همه افرادی که از خارج وارد می شوند، اعلام کرد. وی گفت: اکنون که اوج این ویروس را پشت سر گذاشته‌ایم، باید برای محافظت از خود در برابر موارد وارداتی که باعث احیای مجدد این بیماری کشنده می‌شود، گام برداریم.

پنج روز بعد، قرنطینه ۱ به پایان رسید و ایزی جت پروازهای خود را از سر گرفت. تینا میلتون، یکی از خدمه کابین در اولین پرواز ایرلاین، پرواز 883 از گاتویک به گلاسکو، به من گفت: “این آغاز آینده است.”

یک ماه بعد، «راهروهای مسافرتی» به روی مسافران بریتانیایی باز شد که امکان سفر بدون قرنطینه به فرانسه، ایتالیا، اسپانیا و ترکیه را فراهم کرد، اما نه به پرتغال یا کرواسی.

وزیر حمل و نقل، گرانت شاپس، تماس گیرنده بود که به یک بازی معمولی یکنوع بازی شبیه لوتو مسافرتی تبدیل شد. در عرض دو هفته، با اطلاع چند ساعته، دولت گفت: «افرادی که از نیمه‌شب امشب از اسپانیا به بریتانیا بازمی‌گردند، باید به مدت دو هفته خود را قرنطینه کنند».

بله: تنها پس از 15 روز، محبوب ترین مقصد برای گردشگران بریتانیایی دوباره در لیست قرنطینه قرار گرفت.

تا 15 آگوست 2020، هرکسی که جسارت بازدید از دومین کشور محبوب فرانسه را داشت، پس از بازگشت باید دو هفته در اتاقی می نشست. هلند نیز در “لیست قرمز” بود و این زمانی است که ما شاهد اولین قسمت از چندین قسمت از ارائه دهندگان حمل و نقل بودیم که برای بازگرداندن مردم قبل از مهلت ساعت 4 صبح سرعت خود را افزایش دادند. خط Stena با سرعت کامل از هوک هلند به هارویچ می رود تا مسافران نیازی به قرنطینه نداشته باشند.

تا سپتامبر، همه چیز با قرنطینه اجباری تنها در هفت جزیره یونانی عجیب شد: کرت، لسبوس، میکونوس، سانتورینی، سریفوس، تینوس و زاکینتوس.

موقعیت برنزی در سکو برای احمقانه ترین راه حل های همه گیر در حالی به دست می آید که وزارت امور خارجه پرتغال را در رده خطر یکسانی با مرکز کابل و بخش هایی از سومالی قرار می دهد.

با این حال، دولت در حال آماده شدن برای هسته ای شدن با ممنوعیت کامل سفرهای تفریحی بین المللی بود. برخی از افرادی که در 14 دسامبر 2020 جشن «Jingle & Mingle» را در ستاد مبارزات انتخاباتی محافظه‌کاران از دست دادند، با تب و تاب پیش‌نویس قانونی را برای جریمه هر کسی در فرودگاه، بندر یا ایستگاه راه‌آهن بین‌المللی بدون دلیل موجه تهیه می‌کردند.

سه هفته پس از شروع ممنوعیت 10 هفته ای، پریتی پاتل شکایت کرد: “هنوز افراد زیادی هر روز وارد و خارج از کشور ما می شوند، هفته بعد، قرنطینه هتل آغاز شد که حدود 2000 پوند برای 10 روز هزینه داشت.”

گزارش بعدی نشان داد که کل فرآیند قرنطینه هتل بی‌معنی بوده است، بنابراین برای بدترین تصمیم‌های وزیران به مدال نقره نیاز بود. من می نویسم: «هر محدودیت جدیدی برای آزادی، مانند اعلامیه سفر نادرست، ما و جایگاه ما را در جهان تحقیر می کند.

طلا به “کهربا پلاس” می رسد، دسته ای که در جولای 2021 به طور خاص برای فرانسه ایجاد شد. این به معنای ممنوعیت سفر در آغاز تعطیلات تابستانی مدارس در انگلستان و ولز بود، زیرا دومینیک راب، وزیر امور خارجه آن را «گزینه به اصطلاح بتا، به‌ویژه در بخش Reunion فرانسه» نامید. این واقعیت که 5800 مایل از پاریس فاصله داشت بی ربط تلقی می شد – و در واقع خود جزیره از بدنامی “کهربا پلاس” در امان بود.

کلمان بون، وزیر اروپا در آن زمان فرانسه در توییتی نوشت: «اقدامات قرنطینه بریتانیا برای فرانسه از نظر بهداشتی بیش از حد و غیرقابل درک است». درست.

با این حال، فرانسوی ها انتقام خود را گرفتند. فرانسه با اثبات اینکه دولت بریتانیا انحصار تصمیمات بیهوده کووید را ندارد، در کریسمس 2021 و اوایل سال 2022 به مدت سه هفته ممنوعیت سفر را برای مسافران انگلیسی اعمال کرد و تعطیلات و تجمعات خانوادگی صدها هزار نفر را از بین برد.

این واقعیت که صنعت گردشگری بریتانیا از چنین هجوم غیرمنطقی جان سالم به در برده است، با تصمیمات بسیاری که ما اکنون به عنوان سیاستمداران حزبی آن را می شناسیم، گواهی بر انعطاف پذیری مردان و زنانی است که در آن کار می کنند. ما می توانیم دوباره بال های خود را باز کنیم. امیدوارم روزی بتوانید از مرکز شگفت‌انگیز سرخ استرالیا دیدن کنید – و وقتی فرود می‌آیید هیچ هواپیمای دوربردی در آلیس اسپرینگز پارک نشده باشد.

سایمون کالدر با نام مستعار The Paying Man از سال 1994 در مورد سفر برای ایندیپندنت نوشته است. در ستون نظرات هفتگی خود، او یک سوال کلیدی در مورد سفر – و معنای آن برای شما را بررسی می کند.

دیدگاهتان را بنویسید