در خبرنامه Miguel Delaney's Reading the Game که مستقیماً به صورت رایگان به صندوق ورودی شما تحویل داده می شود، ثبت نام کنید.
در خبرنامه هفتگی رایگان Miguel's Delaney مشترک شوید
نیم ساعت پس از اینکه انگلیس از زمین مسابقه هو شد، یک اعلامیه تمام وقت از پیش برنامه ریزی شده همچنان روی صفحه نمایش در اطراف استادیوم ومبلی پخش می شد. “ایستگاه بعدی: یورو 2024!” بعد از آن اجرا، احساس هشدار می کردم.
ایسلند با وجود اینکه بازی دوستانه جمعه شب را با نتیجه 1-0 با شایستگی با گل زودهنگام جان داگور تورستایسون به پایان رساند، در این مسابقات شرکت نخواهد کرد. اما انگلیس روز دوشنبه یورو استار را با خاطرات تازه از طعنه های جمعیت به آلمان خواهد برد.
وقتی ساوتگیت تیم جوان شجاع خود را در روز پنجشنبه اعلام کرد، دو مکتب فکری وجود داشت. اولی می‌گوید که در نهایت به این موضوع گوش داده است که انگلیس با گروهی از بازیکنان بین‌المللی بی‌باک به یورو می‌رود که مشتاق نشان دادن استعداد خود هستند. جمعه شب، انگلستان تصمیم گرفت تا مکتب فکری دوم را به تصویر بکشد: اینکه ساوتگیت روی پتانسیل های اثبات نشده زیادی قمار کرده است.
در واقع، او تجربه کافی در زمین برای شکست دادن ایسلند داشت. با این حال، این نمایش غریبه‌ها بود که با دویدن‌های یکدیگر، پاس‌های اشتباه، با باز شدن حفره‌های خالی در خط میانی انگلیس گیج شده بودند. 80,000 تماشاگر احساسات خود را نشان دادند و شما باید فکر کنید که آیا هفته قبل از یک تورنمنت بزرگ واقعاً بهترین زمان برای تلاش برای تجدید حیات تیم در مقیاس صنعتی است.
ساوتگیت تقریباً نیمی از بازیکنانی را که 18 ماه پیش در جام جهانی حضور داشتند به میدان فرستاد و تقریباً 400 بازی تجربه خود را از دست داد. در ترکیب فعلی 12 بازیکن در این تورنمنت حضور دارند در حالی که تنها سه نفر در قطر حضور دارند و میانگین تعداد بازی ها از 23 به 12 کاهش یافته است. مانند آنتونی گوردون، کوبی ماینو و مارک گوهی، تیم نوعی احساس سبکی داشت، احساس پسرانی با پیراهن مردانه.
گرت ساوتگیت در مورد این تشویق ها گفت: «کاملاً درک می کنم. ما آنقدر خوب بازی نکردیم که آنها را هیجان زده نگه داریم. اگر گل می زدیم، شاید امشب هم برخی از ایرادات را پنهان می کرد. از نظر خودم، از بازی چیزهای زیادی یاد گرفتم. واضح است که داشتن طرفداران با شما تفاوت زیادی ایجاد می کند، اما باید به اندازه کافی تلاش کنید تا آنها را در کنار خود نگه دارید.”
نکاتی وجود دارد که باید به آنها پایبند بود. بازیکنان بهتر برای بهبود تیم باز خواهند گشت. جود بلینگهام هنوز در تعطیلات است. بوکایا ساکا فقط برای یک نقش کوتاه به اندازه کافی خوب بود. جردن پیکفورد استراحت داشت و پس از اینکه آرون رمزدیل اجازه داد تا ضربه نیمه اول در پست نزدیک او به زمین بخورد، زیاد نگران جایگاه خود نخواهد بود.
هیچ یک از اینها لزوماً هنگام شروع مسابقات اهمیت زیادی نخواهد داشت. انگلیس دوباره به عنوان یکی از محبوب‌ترین تیم‌ها خواهد آمد. آنها هنوز یک گروه قابل پیروزی دارند که شامل دانمارک، صربستان و اسلوونی می شود، و واقعیت این است که حذف شدن از مرحله گروهی این روزها بسیار سخت است، زمانی که رتبه سوم همچنان با حضور در مرحله یک شانزدهم نهایی پاداش می گیرد.
اما اعتماد خدشه دار می شود و ایمان به برنامه زیر سوال می رود. چهار جلویی گوردون، پالمر، فیل فودن و هری کین نتوانستند در خانه مقابل ایسلند گلزنی کنند. و فراتر از ساکا، به نظر نمی رسید که بازیکنان سطح بالایی روی نیمکت منتظر باشند تا تفاوت ایجاد کنند.
از همان ابتدا احساس یک شب صاف بود. مکزیک پس از 5 دقیقه امواج را آغاز کرد، ایسلند پس از 12 به گل رسید و در دقیقه 20 جمعیت هواپیماهای کاغذی را با توجه به نزدیکی به زمین مسابقه تشویق می کردند. فوتبالیست های انگلیس در سراسر زمین با یکدیگر درگیر شدند. کین دقیقاً جایی را نشان داد که فکر می کرد پالمر باید برای جلوگیری از گل ایسلند بایستد و واکر با رایس تکل زد.
گوردون نقطه درخشانی بود زیرا سرعت او باعث ایجاد مشکلاتی در پشت سر دفاع راست ایسلندی، بیارکی اشتاین بیارکاسون شد، اما فقدان تمام کردن او به یک موضوع تبدیل شد، با سانترها و شوت های ارسالی وحشیانه از هدف. پالمر مولدتر بود و باید یک پاس گل می داد که کین برای اولین بار از فاصله نزدیک از بالای دروازه به شوت زد.
اما دلایلی هم برای نگرانی وجود داشت. کشوری که در رتبه 72 جهان قرار دارد، با نظمی نگران‌کننده، خط دفاعی انگلیس را ترمیم می‌کرد. نقش کایران تریپیه به عنوان یک دفاع چپ موقتی، به هیچ وجه نمی‌توانست روی یک تهدید همپوشانی ایجاد کند و زمانی که او سعی کرد توپ را با پای چپ خود در نیمه اول کنترل کند، مثل اینکه از پاپیه ماشه ساخته شده بود، از کفشش پرید. بعدها جو گومز، دیگر مدافع چپ نامناسب جایگزین او شد.
هنگامی که ترنت الکساندر-آرنولد و ساکا در نیمه دوم وارد زمین شدند، تشویق های بلندی به صدا درآمد و این دو انرژی لازم را در سمت راست انگلیس اضافه کردند، اما نتوانستند جرقه بازگشت دیرهنگام را ایجاد کنند.
ساوتگیت از موقعیت های ایجاد شده نسبتاً راضی بود، اگرچه انگلیس فقط یک شوت به سمت دروازه چهار ایسلند داشت. او بیشتر نگران فرم دفاعی پراکنده تیم بود. ما در مالکیت توپ خوب عمل نکردیم، خیلی پراکنده بودیم. این چیزی است که ما در دو بازی گذشته به خوبی انجام دادیم، اما امشب نتیجه ای نداشت.”
سرمربی در کنفرانس خبری پس از بازی خود چندین بار از عبارت “مشکلات بدنی” استفاده کرد و به نظر می رسید واقعا نگران وضعیت تیم است. بازیکنانی هستند که در گوهی، ساکا و کین از مصدومیت بهبود می یابند. مصدومیت دیگری برای جان استونز که از ناحیه مچ پا اذیت شد و در نیمه دوم از زمین خارج شد. بازیکنان محرومی مانند دانک و شاو. و سپس بلینگهام، که هنوز در یک فصل سخت و بی رحمانه برای یک جوان 20 ساله بازگشته است.
انگلیس چیزهای زیادی برای اصلاح دارد و شاید این شکست حداقل در خدمت جمع کردن افکار و تیزتر شدن ذهن ها باشد. اوضاع تنها زمانی بهتر می شود که آنها در دیدار افتتاحیه گروه C خود در شنبه آینده با صربستان دیدار کنند. ایستگاه بعدی: یورو 2024!