ویگان در فینال چلنج کاپ وارینگتون را شکست داد تا جام حذفی را کامل کند


بیوان فرنچ از جلو پیشتاز شد و ویگان پس از یک دوره ابتدایی آشوب‌آمیز بهبود یافت و با پیروزی 18-8 مقابل وارینگتون در ومبلی، بیست و یکمین عنوان قهرمانی جام چلنج را تکمیل کرد.

مرد فولاد حاکم سوپرلیگ، زک اکرسلی را برای اولین تلاش ویگان آماده کرد و برای دومین بار تلاش کرد تا مطمئن شود که تیمش اولین تیمی از سال 2007 است که هر چهار افتخار اصلی بازی را به طور همزمان در اختیار دارد.

وارینگتون تظاهرات کرد و تلاش دیرهنگام مت دافتی به آنها نور امیدی داد، اما در حقیقت آنها در طول دوره دوم بهترین بودند و به ندرت به نظر می رسید که در اولین فصل سرمربیگری سام برگس، ظروف نقره ای معتبر را به سرمربی تیم تحویل دهند.

ادای احترام به راب بارو بزرگ در لیدز با حضور 64845 نفری در ومبلی – بزرگترین جمعیت از سال 2017 – برای یک دقیقه سکوت قبل از شروع بازی و دوباره هفت دقیقه بعد از مسابقه به احترام این مسابقه، تکمیل شد. پیراهنی که او با این هوس پوشیده بود.

اما هر دو طرف مقصر بودند که روح مبارزاتی معروف بارو را به معنای واقعی کلمه در یک شروع وحشیانه که مایک کوپر از ویگان و دافتی مدافع کناری وارینگتون را برای حوادث جداگانه به سطل گناه فرستادند، مقصر دانستند.

کوپر که فقط برای سومین شروع فصلش در صف اول ویگان مورد علاقه بود، توسط داور کریس کندال به دلیل توپ دستی که جاش تیولیس وینگر وارینگتون را روی زمین چمن پراکنده کرد، جریمه شد.

اما دو دقیقه بعد، برتری عددی وارینگتون از بین رفت، زمانی که دافتی نیز برای یک تکل بالا بر روی لیام مارشال رفت، و جرقه‌ای به راه انداخت.

وارینگتون بعد از هرج و مرج اولیه، نشانه‌های اولیه‌ای از تجهیز بهتر ظاهر شد، با کاپیتان جورج ویلیامز که چند متر دورتر از خط توقف کرد، قبل از اینکه کمین ویگان به تیولیس این فرصت را داد که به طرف مقابل ضربه بزند.

اما شروع پر اکتان به وضوح تاثیر خود را داشت، تیم برگس به دلیل اشتیاق بیش از حد مقصر بود زیرا آنها به تدریج ابتکار عمل را به حریفان خود دادند و در اولین تلاش ویگان در دقیقه 19 به اوج رسید.

فرنچ پس از رفتن به اعماق قلمرو حریفان خود، یک تراشه کاملاً زمان‌بندی شده را در مسیر اکرسلی انداخت، که تنها در چهارمین حضورش برای باشگاه، از این لحظه استفاده کرد و متی اشتون را مجبور کرد تا زمین را به زمین بزند.

ضربه اشتون سه دقیقه بعد از توپ بلند هری اسمیت، وارینگتون را به عقب نگه داشت و به تلاش دوم ویگان منجر شد، عباس میسکی و جای فیلد قبل از اینکه فرنچ از یک ضربه به زمین بیفتد، دفاع وایر را کشیده بودند.

وارینگتون خشن و بی تمرکز به نظر می رسید، ویلیامز معمولاً برجسته از سرعت خارج می شد و آنها خوش شانس بودند که از فاصله نزدیک به نیمه نهایی رفتند، پس از اینکه فرنچ دستش را دراز کرد و تنها با یک حرکت دوگانه جزئی جریمه شد.

تیم برگس با ده امتیاز عقب تر، ناامید بود که نیمه دوم را با پای جلو شروع کند و پنج دقیقه بعد از شروع مجدد، زمانی که اشتون روی پاس حلقه ای از ویلیامز محکم شد، به نزدیکی رفتند تا در مقابل دیدگان خط قرار بگیرد.

از سوی دیگر، یک تکل عالی از رودریک تای، مارشال را از تجربه‌ای محروم کرد و نشانه‌هایی، به‌ویژه از طریق ویلیامز با نفوذ فزاینده، وجود داشت که وارینگتون در حال تکان دادن بود.

لیام فارل، کهنه سرباز جنگجویان، که پنجمین فینال خود را با زدن یک پاس کوتاه از فیلد به ثمر رساند، به جاش درینک واتر دوید، سپس در آخرین چالش متی نیکلسون دوید تا هوای تازه‌تری بین دو تیم ایجاد کند.

سومین تبدیل اسمیت باعث برتری 18-2 مردان مت پیت شد، اما وارینگتون به خوبی پاسخ داد و در 15 دقیقه باقیمانده با نفوذ دافتی از سمت چپ و تبدیل تیولیس مبلغ معوقه را به 10 رساند.

اما ویگان با کمترین تلاش تا آخرین لحظات منتظر ماند تا برای دومین بار در سه سال گذشته جام را بالای سر ببرد و به فینال بزرگ، لیگ رهبران و جام‌های چالش جهانی باشگاه‌ها اضافه کند.

دیدگاهتان را بنویسید