هرکسی که از رسانههای اجتماعی استفاده میکند، این اشتراکگذار مزمن را میشناسد که نقل قولهای رمزآلود درباره ارزش خود را در استوریهای اینستاگرام خود ارسال میکند یا زیرنویسهای مبهم را نشان میدهد که کارما برای یک فرد ناآگاه در راه است.
محققان دانشگاهی به این رفتار توجه طلبانه لقب «غمگین ماهی» داده اند، یعنی اقدامی که در رسانه های اجتماعی برای نظرات و واکنش های دلسوزانه منتشر می شود.
این اصطلاح اولین بار توسط روزنامهنگار ربکا رید در سال 2019 ابداع شد، زمانی که معلوم شد روایت آسیبپذیر کندال جنر از نبرد “فرستنده” او با آکنه، بخشی از یک ترفند بازاریابی غیر صادقانه برای مشارکت او با Proactiv است. رید از آن زمان با ایجاد این اصطلاح مبارزه کرده است و در الف یک توییت اینکه اصطلاحی که در ابتدا برای انتقاد از «مشهورانی که عمداً اطلاعات را برای منافع خود پنهان میکنند» در نظر گرفته شده بود، اکنون برای منصرف کردن مردم از آسیبپذیری آنلاین استفاده میشود.
او گفت: “بسیاری از ما گاهی اوقات غمگین هستیم و این اشکالی ندارد.” اضافه. «توجه جویی کاری کاملاً مشروع است. ایرادی ندارد که بخواهیم توجه داشته باشیم.»
کارا پتروفس، رفتارشناس و محقق، از آن زمان «ماهی غمگین» را به عنوان «تمایل کاربران رسانههای اجتماعی به ارسال اغراقآمیز حالات عاطفی خود به منظور ایجاد همدردی» تعریف کرده است، که فاصلهای با استفاده رید از این اصطلاح برای تهاجم به فرهنگ سلبریتی است. او و همکارانش در مقالهای در سال 2021 که در مجله سلامت کالج آمریکایی منتشر شد، پدیده رسانههای اجتماعی را بررسی کردند و شیفته شیوع آن بهعنوان یک مکانیسم مقابلهای «ناسازگارانه» در بین دانشجویان دانشگاه شدند.
گفته می شود افرادی که سبک دلبستگی مضطرب را روانشناسی پاپ می نامند – که با ترس از رها شدن، نیاز شدید به اطمینان و تمایل به همبستگی مشخص می شود – بیشتر در معرض «غمگینی» آنلاین هستند.
پتروفس توضیح داد: “تحقیق ما نشان داد که کسانی که به طور مضطرب دلبسته هستند تمایل دارند تا از دیگران تایید کنند و به فعالیت مداوم دوستان و تعداد بیشتری دوستی آنلاین/حضوری نیاز دارند.” خبرگزاری هافینگتون “این می تواند منجر به غمگین ماهیگیری شود.”
او افزود: “این ما را به این باور می رساند که شاید کسانی که دارای دلبستگی مضطرب و تجربیات بین فردی منفی مرتبط با آن هستند، بیشتر درگیر رفتارهای ناسازگار آنلاین، مانند تظاهر به افسردگی یا غم و اندوه آنلاین هستند، تا حمایتی را جمع کنند که فکر می کنند در غیر این صورت وجود ندارد. .
با این حال، رواندرمانگر تس بریگهام میگوید این فقط بخشی از انسان بودن است که به دنبال تأیید همسالان خود باشید و لزوماً به این معنا نیست که شما سبک دلبستگی مضطرب دارید.
این رواندرمانگر با اشاره به اینکه محیط دیجیتال روش ما را تغییر داده است، گفت: “قبلاً کسی در پیک نیک کلیسا یا ساعت شادی “غمگین” می شد و به همه درباره روز وحشتناک خود می گفت و همه دور هم جمع می شدند. از دیگران همدردی کنید اما این دیگر دنیای ما نیست، بنابراین مردم از این طریق مورد توجه قرار می گیرند.»
بین «کشتن» و آسیبپذیری مشروع آنلاین تفاوت وجود دارد. “Sadfishing” ممکن است به شکل یک نقل قول هدفمند دلخراش باشد که مشخصاً مربوط به یک سابق سابق است، اما شخصی که شرحی در مورد مبارزه با افسردگی ارسال می کند ممکن است فریاد واقعی برای کمک به اشتراک بگذارد یا سعی کند با دیگران ارتباط برقرار کند که ممکن است یا من این احساس را نداشته باشند. همون روش.
وقتی مردم دیگران را متهم میکنند که در فضای آنلاین احساس غمگینی میکنند، این امر باعث میشود که افراد راحتتر از صادق بودن و آسیبپذیر بودن در فضاهای آنلاین احساس راحتی کنند. به گفته کنفرانس رئیس، فردی که متهم به “ماهیگیری غم انگیز” است ممکن است در معرض خطر اعتماد به نفس پایین، اضطراب و شرم باشد. آنها ممکن است توسط خانواده و دوستان به دلیل جلب توجه طرد شوند و ممکن است کمتر کمک و حمایت مورد نیاز خود را دریافت کنند.