ویژگی های شوم ممکن است برای موفقیت ورزشی مهم باشد – مطالعه

از


با شروع بازی‌های المپیک در ماه آینده، توجه جهانیان بار دیگر به عملکرد بدنی ورزشکاران نخبه معطوف خواهد شد، اما برخی از ویژگی‌های شخصیتی که می‌توانند کلید موفقیت باشند، ممکن است آن چیزی نباشد که شما انتظار دارید.

تحقیقات جدید نشان می دهد که خودمحور بودن، بی رحم بودن و دستکاری می تواند به ورزشکاران نخبه کمک کند تا به ستاره شدن دست یابند.

به عبارت دیگر، ویژگی هایی که ممکن است در محیط های اجتماعی بد تلقی شوند، ممکن است در ورزش های عملکردی مهم باشند.

ویژگی‌های خاصی که در محیط‌های اجتماعی بدخواه در نظر گرفته می‌شوند در ورزش‌های عملکردی مناسب هستند

جوزف استنفورد، نویسنده اصلی

با این حال، این ویژگی ها خوب نیستند و می توانند تأثیر منفی بر روابط با مربیان بگذارند.

دانشمندان ورزشی از دانشگاه ناتینگهام ترنت (NTU) دریافته‌اند که روابط بین ورزشکاران و مربیان نیز زمانی که مربیان این ویژگی‌ها را داشته باشند آسیب می‌بیند.

نویسنده اصلی، جوزف استنفورد، محقق دانشکده علوم و فناوری NTU، می‌گوید: «ویژگی‌های خاصی که در محیط‌های اجتماعی بدخواه در نظر گرفته می‌شوند، در ورزش عملکردی بسیار مرتبط هستند.»

وی افزود: «محیط‌های با عملکرد بالا اغلب می‌توانند افرادی را جذب کنند که احساس برتری می‌کنند، در تعقیب پیروزی بی‌رحمانه هستند و این باور را افزایش می‌دهند که می‌توانند دیگران را برای موفقیت خود تحت تأثیر قرار دهند.

برای موفقیت داشتن یک رابطه مثبت مربی و ورزشکار مهم است.

برای برنده شدن، ورزشکاران و مربیان باید تحت فشار بالا و اغلب در موقعیت‌های سخت و استرس‌زا با هم بازی کنند.

«یافته‌های ما نشان می‌دهد که باید در نظر بگیریم که چگونه شخصیت‌ها احتمالاً با یکدیگر در عرصه ورزشی تعامل دارند.

“پشتیبانی اضافی برای مربیان همچنین به آنها اجازه می دهد تا درک کنند که چگونه روابط موثر و با عملکرد بالا ایجاد کنند.”

محققان شخصیت و کیفیت روابط بیش از 300 ورزشکار نخبه – شناگران، ورزشکاران سه گانه، و دوچرخه سواران – و مربیان آنها را با استفاده از یک سری اقدامات تعیین شده بررسی کردند.

آنها به طور خاص به گروهی از شخصیت ها معروف به سه گانه تاریک نگاه می کنند که از خودشیفتگی، روان پریشی و ماکیاولیسم (استثمار و فریب استراتژیک) تشکیل شده است.

تحقیقات ما نشان می‌دهد که چرا برخی از مربیان و ورزشکاران ممکن است برای همکاری با یکدیگر مشکل داشته باشند – ویژگی‌های شخصیتی منحصربه‌فرد آنها ایجاد یک رابطه مثبت مربی و ورزشکار را دشوار می‌کند.

دکتر لورا هیلی، نویسنده ارشد این مطالعه

و اگرچه این ویژگی‌ها در جمعیت عمومی منفی درک می‌شوند، اما ممکن است در محیط‌های با عملکرد بالا مانند ورزش‌های نخبه، مزایایی را ارائه دهند.

اما تا به حال، مشخص نبود که این ویژگی ها چگونه می تواند بر رابطه مهم بین ورزشکاران و مربیان تأثیر بگذارد.

دکتر لورا هیلی، نویسنده ارشد این مطالعه، از NTU، گفت: “تحقیق ما نشان می دهد که چرا برخی از مربیان و ورزشکاران ممکن است برای همکاری با یکدیگر مشکل داشته باشند – ویژگی های شخصیتی منحصر به فرد آنها ایجاد یک رابطه مثبت مربی و ورزشکار را دشوار می کند.

کمک به مربیان و ورزشکاران در درک اینکه شریک زندگی آنها کیست و چگونه با آنها کار کنند، می تواند منجر به روابط بهتر مربی و ورزشکار در زمینه ورزش نخبه شود که در نهایت به عملکرد و تجربه ورزشی کمک می کند.

این مطالعه که در مجله Personality and Individual Differences منتشر شد، نشان داد که هر چه مربی خود محورتر باشد – یا سطح خودشیفتگی او بالاتر باشد – کمتر به نیازهای ورزشکار خود پاسخ می دهد.

در عین حال، اگر مربی و ورزشکار به طور مشابه خود محور باشند، کمتر به یکدیگر اعتماد خواهند کرد.

محققان دریافتند که مربیان ورزشکاران را کمتر دوست داشتند، کمتر به آنها متعهد بودند و کمتر حاضر بودند تمام توان خود را برای ورزشکاران خود صرف کنند، وقتی که آنها سطوح بالای بی احساسی یا روانپریشی را گزارش کردند.

در این میان، ورزشکارانی که سطح بالایی از بی رحمی داشتند، در کار با مربی خود احساس آرامش کمتری داشتند و کمتر به آنها احترام می گذاشتند.

و هنگامی که مربیان دستکاری بالاتر یا سطوح بالاتری از ماکیاولیسم را گزارش کردند، کمتر از ورزشکاران خود تمجید می کردند.

بر اساس یافته‌ها، ورزشکارانی که سطح بالایی از این ویژگی را دارند، بی‌تفاوت‌تر، دورتر شده و از همکاری امتناع می‌کنند.

دیدگاهتان را بنویسید