دیوید تیترینگتون این احساس را داشت که دوست دوران کودکیاش میخواست از او بپرسد که او را در یک غرفه عکس در عروسی یک دوست مشترک حدود یک دهه پیش برد. وقتی شمارش معکوس برای عکس دوم کم شد، جن ویلسون این سوال را مطرح کرد: آیا شما اهداکننده اسپرم من خواهید بود؟
تیترینگتون گفت: «البته که گفتم بله. منظورم این است که چه کسی فکرش را میکرد که چون من همجنسگرا هستم، این فرصت را داشته باشم که بچههای بیولوژیکی داشته باشم و همچنین بخشی از زندگی آنها باشم؟»
در روز پدر، جن و ویتنی ویلسون، ساکنان کانزاس، سه فرزند خود – 9، 7 و 3 ساله – را بسته بندی می کنند و به پیک نیک در خانه خود در تیترینگتون، میسوری می روند تا از مردی که به ایجاد خانواده کمک کرده است، تجلیل کنند. مانند دیگر زوج های LGBTQ+، آنها و اهداکننده اسپرمشان سنت های خاص خود را در روز پدر ایجاد کرده اند.
جن ویلسون که مدیر اجرایی گروه حمایت از LGBTQ+ Modern Family Alliance است، گفت: «ما تصمیم گرفتیم آن را جشن بگیریم.
برای افراد LGBTQ+، خانوادههای تک والد، سایر خانوادههای غیر سنتی، یا کسانی که روابط خانوادگی تیرهای دارند، روز پدر و روز مادر میتواند دردناک و گیجکننده باشد. رویدادهای مربوط به این تعطیلات در مدرسه می تواند باعث شود برخی از کودکان احساس انزوا کنند. جن ویلسون گفت بسیاری از مدارس در تلاش هستند تا فراگیرتر شوند، مانند تبدیل رویدادهایی مانند دونات با پدران به دونات با بزرگسالان.
«خانوادههایی هستند که دیوید را ندارند، که واقعاً نمیتوانند معنی پدر بودن یا داشتن شخصیت پدری را بیان کنند. ویتنی ویلسون گفت: “بنابراین فکر میکنم ما واقعاً خوش شانس هستیم.” آدم هایی که پدر هم هستند.”
در مورد روز پدر، جن ویلسون گفت: «مردم به جای تاکید بر این واقعیت که پدران واقعاً بزرگ زیادی در جهان در جوامع مختلف وجود دارند و فقط به دلیل اینکه آنها را بهعنوان بزرگداشتهاند، جشن میگیرند، خیلی روی پدرشان تمرکز میکنند. … پدران بزرگی باشند که هستند.
جن ویلسون و تیترینگتون از دوران کودکی با هم دوست بودند. وقتی جن ویلسون و همسرش شروع به برنامه ریزی برای خانواده کردند، تیترینگتون ایده اهداکننده اسپرم را رد کرد و زمانی که این زوج بعداً تحقیق را رسمی کردند، بسیار خوشحال شد.
تیترینگتون نقش خود را در زندگی کودکان بیشتر به عنوان یک پدرخوانده می بیند تا یک پدر. او و همسرش به مراسم مدرسه و جشن تولد میروند و تیترینگتون گفت که خود را در کنار مربیگری آنها میبینند. او گفت که نسبت به عنوان “پدر خونی” بی تفاوت است، اما ویلسون ها گفتند که بچه ها بیشتر او را “پدر زیستی” یا “پدر اهداکننده” صدا می کردند.
تیترینگتون گفت: “من پدر آنها هستم، اما در واقع پدر و مادر آنها نیستم.” چون جنیفر و ویتنی هر دو پدر و مادر هستند و کار شگفت انگیزی انجام می دهند.
ویتنی ویلسون گفت، حتی با وجود دیوید، تصور اینکه بچه ها پدر نداشته باشند برای آنها دشوار است، اما این “چیزی نیست که کسی را در خانه ما شب ها بیدار نگه دارد.”
جن ویلسون میگوید: «مردم زیادی هستند که دوست دارند به بچههای ما بگویند که چقدر وحشتناک است که در زندگیشان شخصیت پدری ندارند.» ما می دانیم که این درست نیست.»
برای تیترینگتون، پدری باری است که پسر اول ویلسون روی سینهاش به خواب میرود، هدایایی از آثار هنری خراشیدهشده که هرگز دور ریخته نمیشوند، و تمیز کردن پس از یک کودک نوپا که آموزش دیده است. اما پس از یک تعطیلات آخر هفته خسته کننده، او می تواند بچه ها را به خانه نزد مادرانشان بفرستد.
تیترینگتون می گوید: «راه های زیادی برای پدر شدن وجود دارد. ما می توانیم همه نوع پدر را در روز پدر جشن بگیریم.
___
Ballantine از کلمبیا، میسوری به این گزارش کمک کرد.