برای دریافت هشدارهای فوری رایگان که مستقیماً به صندوق ورودی شما ارسال می شود، برای ایمیل های اخبار فوری ما ثبت نام کنید
برای ایمیل های اخبار فوری رایگان ما ثبت نام کنید
تعطیلات آتی عید قربان باید برای میلیون ها مسلمان در سنگال یک مناسبت شادی آور باشد. اما افزایش سرسامآور قیمتها، بیکاری بیسابقه و افزایش نابرابری، تاباسکی را – که این تعطیلات در محلی شناخته میشود – به منبعی برای بسیاری از مردم غرب آفریقا تبدیل کرده است.
کسانی که در شهرهای بزرگ یا خارج از کشور کار می کنند به طور سنتی به خانه باز می گردند تا تاباسکی را جشن بگیرند. خانوادههای بزرگ، با لباسهای گشاد غرب آفریقا که مخصوصاً برای این مناسبت از پارچههای وارداتی ساخته شدهاند، گرد هم میآیند تا جشن بگیرند. مردم به پاس اطاعت حضرت ابراهیم از خداوند، گوشت گوسفندی را قربانی می کنند.
ابراهیما دیوف، یک ماهیگیر 48 ساله از Thiaroye-sur-Mer، روستایی در حومه پایتخت سنگال، گفت که نمی توانست خوب غذا بخورد یا بخوابد زیرا نگران بار مالی تعطیلات بود.
او گفت: «تمام چیزی که به آن فکر می کنم تبسک است. “من حتی نمی توانم بخوابم. من نمی توانم هیچ کاری بکنم.”
دیوف، پدر چهار فرزند و تنها نانآور خانوادهاش، نتوانست پول کافی برای خرید یک گوسفند جمعآوری کند که قیمت آن از حدود 250 دلار شروع میشود. او گفت که لباس نو هم نخواهد بود.
دیوف که در خانه ای که با بسیاری از اعضای خانواده و برخی از حیوانات مشترک است، می گوید: «یک هفته است که چیزی در دریا پیدا نمی کنم. من تمام تلاشم را می کنم، اما زندگی ما بسیار سخت است.»
همیشه اینطور نبود. به یاد میآورد که وقتی جوانتر بود، خانوادهاش به ازای هر تباسکی سه یا چهار گوسفند میخریدند و یک وعده گوشت گوسفند، سیبزمینی و پیاز را با همسایگان نیازمند تقسیم میکردند.
دهکده های ماهیگیری مانند Thiaroye-sur-Mer که در اطراف خط ساحلی زیبای سنگال پراکنده شده اند، یک محرک اقتصادی مهم برای این کشور بوده اند. بر اساس گزارش سازمان خواربار و کشاورزی سازمان ملل، ماهیگیری سه درصد از تولید ناخالص ملی ملی را تشکیل می دهد و حدود 50000 شغل مستقیم و 500000 شغل غیرمستقیم ایجاد می کند.
در سال های اخیر، ماهیگیران تحت تأثیر تغییرات آب و هوایی و نبرد نابرابر با کشتی های ترال صنعتی از چین، روسیه و اروپا قرار گرفته اند که اکنون در آب های سنگال فعالیت می کنند.
عمر امبی، یک ماهیگیر پنجاه ساله، گفت که ماهیگیری را از 11 سالگی شروع کرده و تغییرات را تجربه کرده است.
او که در ساحل تیارویه نشسته بود، گفت: «آن موقع خوب بود. اما در حال حاضر دریا خراب است. شما بیشتر از اینکه برنده شوید ضرر می کنید. تو پولت را در آن میریزی، به دریا میروی و بدون هیچ چیزی برمیگردی.»
با کاهش ذخایر ماهی، هزینه های زندگی – از جمله قیمت آب، سوخت و برق – به سطوح بالایی رسیده است. برای 90 درصد سنگالیهایی که بهطور غیررسمی کار میکنند، این امر پیدا کردن آنها را دشوار کرده است.
این روزها، جوامع ماهیگیری در تلاش هستند تا زندگی خود را تامین کنند، بسیاری از آنها ترجیح می دهند از پیروگ، قایق های ماهیگیری چوبی خود استفاده کنند تا از مسیری بسیار خطرناک به اروپا برسند که به آن “بارسلونا یا بمیر” لقب گرفته است.
در Thiaroye-sur-Mer، همه شخصی را می شناسند که یکی از عزیزان خود را در دریا از دست داده است. دیوف گفت که همین دو ماه پیش، او دختر بزرگش را در حالی که نیمهشب قصد داشت برای سفر به اروپا حرکت کند، از کشتی پیروگ بیرون کشید. دیوف افزود، اما اگر توانایی مالی داشت، خودش می رفت.
Momard Ndao، رئیس انجمن مصرف کنندگان سنگال، به آسوشیتدپرس گفت: برای خانوارهای سنگالی، Tabasque معمولاً به معنای افزایش ده برابری هزینه ها است.
اما به گفته ندائو امسال، “تعداد افرادی که می توانند از عهده برگزاری جشن تاباسکی به روش سنتی برآیند کمتر است.” او گفت که قیمت ها بالا است و “با تغییر رژیم، در سطح اقتصادی یک موضع انتظار وجود دارد.”
دولت جدید سنگال به رهبری باسیرو دیومای فایه، رئیس جمهور این کشور، اوایل سال جاری با وعده بهبود استانداردهای زندگی مردم عادی سنگالی سوگند یاد کرد. دیوف و دیگر ماهیگیرانش با اکثریت قاطع به فی رای دادند که نامش بر روی پوسترهای تبلیغاتی چاپ شده و در خیابان های تیارویه-سور-مر با دست نقاشی شده است.
روز پنجشنبه، سه روز قبل از طبسکی، مسئولان اعلام کردند که قیمت کالاهای اساسی را کاهش خواهند داد. با این حال، مشخص نیست که این تغییرات چه زمانی ارائه خواهند شد.
در میان دیگر وعده های انتخاباتی، حزب حاکم همچنین متعهد شد که در مجوزهای ماهیگیری برای شرکت های خارجی برای کمک به ماهیگیران محلی تجدید نظر کند. به گفته ماهیگیران، اما تاکنون چیزی تغییر نکرده است.
آباباکار دیوپ، 33 ساله، یک ماهیگیر دیگر گفت: “این قایق های ماهیگیری بزرگ می آیند و همه ماهی ها را می گیرند، آنها را جاروبرقی می کشند.” دیگران با تورهای بزرگی می آیند که تمام صخره های محل زندگی ماهی ها را از بین می برند.
با این حال، ساکنان تیارویه-سور-مر مایلند به دولت جدید زمان بدهند.
دیوف گفت: «ما امید داریم. ما باید به آنها اجازه دهیم که در آنجا مستقر شوند.
———
ندای سن امبنگ، مارک بانچرو و باباکار دیون، نویسندگان آسوشیتدپرس از داکار، سنگال همکاری کردند.