چگونه گوسفند، جلبک دریایی و ساحل در ایرلند به من کمک کرد تا با پدرم پیوند برقرار کنم

آجزیره چیل گوسفند زیادی دارد. تعداد آنها در این منطقه از ساحل غربی ایرلند به قدری زیاد است که از جمعیت 2345 نفری جزیره بیشتر است و احتمالاً به همین دلیل است که مردی که دوچرخه‌های من و پدرم را کرایه کرده بود از من پرسید که آیا هیچ گوسفندکشی را در این منطقه مشاهده کرده‌ام. میخانه روز قبل از غروب

“فکر نمی کنم، چرا؟”

“آیا می خواهید با هر یک از آنها تماس بگیرید؟ در مورد آن فکر کنید: یک زندگی ساده، صلح آمیز، در کنار اقیانوس.

به همان اندازه که این پیشنهاد وسوسه انگیز بود، تنها مردی که در این سفر برای من وجود داشت پدرم بود. در دوران قرنطینه، در طول تماس های تلفنی هفتگی ما، پدر شروع به گفتن داستان هایی در مورد تعطیلاتی که با والدینش داشت، کرد. این اولین بار است که این داستان ها را می شنوم. او آدمی نیست که زیاد درباره کودکی اش صحبت کند. اما قرنطینه همه ما را نوستالژیک کرد و من شروع به دیدن پرتره ای از پدرم به عنوان یک پسر کوچک در پشت ماشین کردم که یک تابستان با پدر و مادرش به جزیره آشیل می رفت، در حالی که تابستان های دیگر او را در اسلایگوی مادرش می دیدم. پسرعموها

فهمیدم که ما هرگز تنها سفر نکرده ایم. یادم می آید آخر هفته ای که کوچکتر بودم، مادر و خواهرم دور بودند، فقط ما. خیلی ساکت بود. فقط چند جمله بین ما گذشت. من مطمئنم که آنها در مورد اینکه برای شام چه بخورند. وگرنه فقط بالای سرش از پشت روزنامه معلوم بود یا غرق در مسابقه ورزشی شده بود. من فقط نمی دانستم چگونه با پدرم ارتباط برقرار کنم، مردی که ورزش و سیاست را بیشتر از کتاب و هنر می فهمید.

بیشتر بخوانید در سفر به اروپا:

با آفتاب بالا در آسمان، فقط ما دو نفر راهی سفر شدیم. ما از خانه مادربزرگم در دوبلین حرکت کردیم، اولین بندر ما فوکسفورد وولن میلز در مایو بود، که پدر از سفر با والدینش به یاد آورد. یک ساعت و نیم بعد به جزیره آچیل رسیدیم، جایی که باتلاق‌های پرپشت جای خود را به وسعت بی‌پایان اقیانوس اطلس، که توسط صخره‌های ناهموار حاشیه‌ای شده بود، دادند. پدر ما را مستقیماً به خلیج کیم برد، ساحل نعل اسبی شکل خلوتی که در ایرلند معروف است، اما با فیلم معروف‌تر شد. بانشی اینشرین. B&B Teach Cruachan در دواغ دور نبود. دید ما برای صبحانه روز بعد آبی بی حد و حصر بود.

با دوچرخه سواری در اطراف جزیره، منظره بافت هیجان انگیز است، ترکیبی از بنفش، قهوه ای و سبز با ته رنگ نارنجی. در پای کوه اسلیومور در دوگورت، از دهکده متروکه بازدید کردیم، حدود 100 خانه که زمانی که قحطی بزرگ در جزیره رخ داد در سال 1845 متروک شد. بازی JM Synge، پلی بوی دنیای غرببه ذهنم آمد، در آن لحظه پدر شروع کرد به من در مورد مشارکت خود در تئاتر در دهه بیست سالگی، و اینکه چگونه برایان فریل -یکی دیگر از نمایشنامه نویسان مشهور ایرلندی- را وادار کرد تا پیش نویس اولیه چیزی را که برای یک مجله کار می کرد برای او بفرستد. معلوم شد که این پیش نویس شروع جایزه بود رقص در Lughnasa.

و به این ترتیب دریا اشاره کرد. به سمت Silver Strand و Golden Strand، توقفی در یک گالری، Fox Press، پر از کتاب‌های هنری زیبا و چاپ، و سپس یک ناهار ماهی ماهی و ماهی آزاد دودی در Masterson's. دوباره اهمیت پرورش دهندگان گوسفند نمایان می شود. مالک به ما گفت: “آنها هستند که مرا در ماه های زمستان در تجارت نگه می دارند.”

با نزدیک شدن به اواخر بعد از ظهر خسته شدیم اما می دانستیم که شنا کردن ما را خوشحال می کند. ما به خلیج کیل رفتیم، مکانی که من از روی نقاشی های منظره پل هنری شناختم. گزگز پوست، متوجه فعالیت بعدی ما شدم.

“آیا خوب نیست که الان وارد آن سونا شوم؟” همانطور که نشسته بودیم و گرما را خیس می‌کردیم، خاطره‌ای در ذهنم جرقه زد که چگونه این مرد روبروی من به احتمال زیاد مسئول عشق من به شنا بود. یاد عکسی افتادم که سه چهار ساله بودم، در اولین استخرم، در حالی که جلیقه نجات آبی پوشیده بودم، در حالی که پدرم مرا در آغوش گرفته بود و فقط من را در اطراف آب راهنمایی می کرد.

صبح روز بعد پس از آخرین بازدید از کیم بی، ما در راه اسلایگو بودیم. با عبور از بالینا، کیلالا، بلمولت، جاده‌های مسطح قهوه‌ای رنگ من را متعجب کرد که چقدر به دریا نزدیک هستیم. سپس جوایز فراوان به عنوان رنگ های کسل کننده جای خود را به رنگ سبز داد و به دنبال آن صخره های دراماتیک.

برای ناهار در انیسکرون توقف کردیم، اجساد به آرامی از ماشین بیرون می‌رفتند و ساحل به ما چشمکی می‌زد. شهر شلوغ بود با والدین و فرزندانی که با تغییر ناگهانی و لحظه آخری ایرلند به تابستان – “سریع، وسایل تابستانی را بیرون بیاور” – غافلگیر شده بودند – بنابراین تصمیم گرفتیم از چیز دیگری دیدن کنیم که این شهر به آن معروف است: حمام های جلبک دریایی آن.

پدر از سلامتی لذت می برد اما به دنبال آن نیست – او پسری است که فقط یک سونا/اتاق بخار کلاسیک را دوست دارد. اما با چهار زن در خانواده، او به آرامی شروع به دیدن مزایای دنیای سلامتی (عمدتاً ماساژ) کرد. این کاری نیست که من معمولاً با پدرم انجام می‌دهم، اما با علم به اینکه این حمام‌های جلبک دریایی بسیار خاص آن منطقه هستند، او موافقت کرد که این کار را انجام دهد – تجربه‌ای منحصر به فرد که فقط من و او آن را به اشتراک می‌گذاریم. و فقط برای 30 یورو (26 پوند) در ساعت، یک معامله بهداشتی بود.

با هر کدام از ما در اتاق‌های جداگانه، لیز خوردیم و روی انبوهی از جلبک‌های دریایی در وان‌های عظیم لغزیدیم. بعد از تمام شدن ساعت، پدرم حکمش را داد: «این عجیب بود، خوب، قطعاً برای شاهزاده خانم های لوس نبود».

وقتی عصر همان روز به اسلایگو رسیدیم، در توماس کانولی، جایی مناسب برای زانو، با پسر عموی خود ملاقات کردیم. وقتی دو مردی که تابستان‌های جوانی را با هم گذراندند، متوجه شدم که آنها چیزی بیش از یک DNA به اشتراک گذاشته‌اند. فهمیدم که شیوه داستان گویی پدرم مختص او نیست: طوری که در حین صحبت کردن به شما نگاه نمی کند، در حالی که چشمانش در جدول به دنبال داستانش می گردند، کمی خم می شود و هر از چند گاهی به بالا نگاه می کند تا مطمئن شود، که هنوز مخاطب خود را دارد.

تعداد گوسفندان در جزیره آشیل با تعداد گوسفندان در اطراف لیگ اسلیو مطابقت دارد، خط ساحلی دراماتیکی که یادآور صحنه‌های ارباب حلقه ها یا بازی تاج و تخت. با رانندگی از طریق گلنکلمسیل، آردارا و راسبگ، سرانجام به آن ترا بهان در Malinbeg رسیدیم، ساحلی شنی که با پله های سنگی به آن می رسید. با برخورد به آب‌هایی که خلیج منحنی را در هم می‌پیچیدیم، نیش اولیه جای خود را به آرامش آرامی داد که روی پشت‌مان شناور بودیم، سکوت متقابل و صخره‌ها روی ما نشسته بودند. پاسخ دونگال به خلیج نوی تایلند، ستاره ساحلی فیلم 2000. ساحلپر از گوسفندی که روی پشته های شاخ و برگ می چرند.

ملزومات سفر

کجا بماند

Cruachán House اتاق‌های آرام و جادار در Dooagh، جزیره آشیل ارائه می‌دهد.

گلس هاوس حسی معاصر دارد و درست در قلب شهر اسلایگو قرار دارد.

هتل چویرت برای کسانی که به دنبال یک هتل روستایی زیبا و راحت در گویدور، شرکت هستند ایده آل است. دونگال.

چگونه به آنجا برویم

رایان ایر از فرودگاه استانستد و گاتویک لندن به فرودگاه شانون با 32 پوند رفت و برگشت پرواز می کند. سایر خطوط هوایی عبارتند از Aer Lingus که از هیترو لندن به فرودگاه شانون پرواز می کند و با قیمت 103 پوند رفت و برگشت. مدت زمان پرواز یک ساعت و 30 دقیقه است. جزیره آشیل تا فرودگاه شانون تقریباً یک ساعت و 45 دقیقه فاصله دارد.

بیشتر بخوانید: بهترین مقصدهای کمتر شناخته شده اروپایی بدون شلوغی