در خبرنامه Miguel Delaney's Reading the Game که مستقیماً به صورت رایگان به صندوق ورودی شما تحویل داده می شود، ثبت نام کنید.
در خبرنامه هفتگی رایگان Miguel's Delaney مشترک شوید
باید تعجب کنید که چه افکاری در سر کریستین اریکسن می گذرد، در حالی که طلسم دانمارکی منتظر به صدا درآمدن سوت اول بود. اگر برخی از آنها تاریک، ترسناک یا حتی آسیب زا باشند قابل درک است. آخرین باری که او یک دوره مسابقات قهرمانی اروپا را آغاز کرد، سه تابستان پیش بود، اریکسن در پنج دقیقه درگذشت.
آن روز در کپنهاگ، زمانی که دانمارک با فنلاند روبرو شد، اریکسن از لبه پرتگاه بازگردانده نشد – او از آن عبور کرد. او را از ماوراء برگرداندند.
طبیعتاً پس از احیای ایست قلبی، نتوانست به تنهایی زمین را ترک کند. در عوض، او با احتیاط از زمین بلند شد و از زمین خارج شد، زیرا همسر و هم تیمیهایش برای بدترین اتفاقات گریه میکردند و به بهترینها امیدوار بودند – هر معنایی که داشت.
آن لحظه، البته، می توانست پایان دوران حرفه ای اریکسن باشد. راستش را بخواهید، این می توانست پایان کار را رقم بزند. نقطه. اما در یک یکشنبه بهاری در اشتوتگارت، 1100 روز بعد، او اینجا ایستاد.
اینجا ایستاد، اینجا دوید، اینجا رهبری کرد و اینجا به اسلوونی ضربه زد. این بازیکن 32 ساله در حالی که بین مدافعان میانی خود حرکت می کرد، از هم تیمی خود، جوناس ویند، پاسی هوادار و برگشتی را به دست آورد، توپ را با سینه پایین آورد و به گوشه پایینی شکاف داد.
او روی زانوهایش لغزید و کمی خود را به چمن نزدیکتر کرد – اما این بار کنترل کامل را در دست داشت. تنها چند متر دورتر، دیوار قرمز رنگی در جایگاه ها قرار داشت که هموطنانش قهرمان خود را در خلسه همزمان جشن می گرفتند.
این بازی برای دانمارک در یورو 2024 پس از 17 دقیقه آغاز شد و 16 دقیقه اول، دید معروف و توانایی پاس اریکسن را نشان داده بود. گل هافبک منچستریونایتد که حاصل یک دویدن سریع بود، به سادگی و به سرعت عملکرد او را در این مراحل اولیه برجسته کرد.
و او همچنان به تأثیرگذاری و تأثیرگذاری ادامه داد و تقریباً قبل از پایان نیم ساعت یک گل به خودی به ثمر رساند. بنجامین سسکو، مهاجم اسلوونیایی، که مدافع ایده آلی نیست، سعی کرد توپ ورودی را به سرعت دفع کند، اما توپ را از کنار نزدیکترین هم تیمی خود شلیک کرد.
در بقیه نیمه، اریکسن در بسیاری از کارهایی که تیم کاسپر هلمند به خوبی انجام داد، درگیر بود. و با نزدیک شدن به نیمه، او شانس های خود را برای گل دوم تصور کرد.
در دقیقه 43 سه سال پیش مقابل فنلاند، اریکسن روی زمین افتاد. در 43 دقیقه مقابل اسلوونی در اینجا او هنوز خیلی زنده بود و خیلی ضربه می زد. اما در یک لحظه خجالت جزئی با در نظر گرفتن همه چیز، ضربه خود را از بالای دروازه یان اوبلاک عبور داد.
اریکسن آزرده به آسمان نگاه کرد، آسمانی که امروز بعدازظهر بسیار دورتر از 12 ژوئن 2021 به نظر می رسید.
در نیمه دوم، او با یک ضربه ایستگاهی از راه دور، تقریبا به گل دوم دانمارک کمک کرد، اما اسلوونی توانست با دریافت کرنر، خود را نجات دهد. او در چندین نوبت در هسته پاس های هیپنوتیزمی پاس های تک لمسی در بین بازیکنان دانمارک قرار داشت. او بیش از یک بار به جلو راند و راضی بود که در صورت لزوم توپ و تیمش را به تنهایی حمل کند.
در نهایت این برای پیروزی کافی نبود. اسلوونی به لطف اریک یانزا یک امتیاز در گروه C کسب کرد، که – در حالی که کمی بیشتر از 10 دقیقه باقی مانده بود – با یک ضربه نیمه والی وارد دروازه شد، توپ از کنار مورتن هالمند و دروازه بان کاسپر اشمایکل گذشت.
بنابراین این لحظه عالی برای اریکسن و دانمارک نبود، اما با این وجود سورئال بود. در حقیقت، اریکسن از زمانی که از ترس شدید خود در یورو 2021 جان سالم به در برد، لحظات شگفت انگیز زیادی داشته است. اولین مورد، خود بقای او بود، سپس بازگشت قابل توجه او به فوتبال با برنتفورد، اولین پاس گل، اولین گل، بازگشت به بازی های ملی بود. اولین بازی او در ورزشگاه بود که در آن دچار ایست قلبی شد. می توان ادامه داد.
از این نظر، حضور او در یورو 2024 آخرین مورد در صف طولانی ایست بازرسی های باشکوه در زندگی دوم او بود. با این حال، یکشنبه شاید لحظه ای بود که بیشتر شبیه یک دایره کامل بود. و برای اریکسن که آن را با یک گل برای کشورش مشخص کند؟ هیچ کس جرات نوشتن آن را ندارد. حتی اگر آن را در خواب ببینیم خوب است.