در خبرنامه Miguel Delaney's Reading the Game که مستقیماً به صورت رایگان به صندوق ورودی شما تحویل داده می شود، ثبت نام کنید.
در خبرنامه هفتگی رایگان Miguel's Delaney مشترک شوید
کمی بیش از یک دهه از پیروزی های پیاپی اسپانیا در یورو 2008 و یورو 2012 می گذرد و تیم ملی از آن زمان یک چرخه زندگی کامل را پشت سر گذاشته است.
در چهار دوره از پنج تورنمنت از آن زمان، آنها در مرحله گروهی یا در یک شانزدهم نهایی حذف شده اند. تنها در یورو 2020 آنها برتری رقابتی از خود نشان دادند و پس از وقت‌های اضافه مقابل کرواسی، پیروزی در ضربات پنالتی مقابل سوئیس و سپس شکست خود در ضربات مقابل ایتالیا، به نیمه نهایی رسیدند.
چرخه زندگی تیم، نسل بازیکنان.
برخی از آن ستارگان با سه پیروزی متوالی اکنون به تنهایی مدیرانی هستند – افرادی موفق، در برخی موارد مانند ژاوی و ژابی آلونسو – اما در عصر مدرن اسپانیا هنوز در تلاش است تا آن را به درستی انجام دهد، و همچنان در تلاش برای یافتن ترکیب ارشد مناسب است. مربیگری و مدیران، ترکیب و تاکتیک، بازی با توپ و تیغ.
یک سوم پایانی مخصوصاً گاهی اوقات برای اسپانیا یک نقطه دردناک بوده است: آنها در مالکیت توپ مسلط بودند، با این وجود برای به پایان رساندن تیم ها در تورنمنت ها مشکل داشتند و همیشه آن ترکیب خوب از تغییر سرعت و همچنین جهت بازی را نداشتند. برای سرمربی تیم لوئیس د لا فوئنته، انتخاب او برای سومین هافبک ابتدایی اسپانیا در یورو 2024 احتمالاً تعیین خواهد کرد که آیا آنها این بار از این نبرد خارج می شوند یا خیر.
نیمی از شش جلو در حال حاضر آماده به نظر می رسد.
در خط میانی، رودری تکیه گاه منچسترسیتی و پدری ستاره بارسلونا نقطه شروع خواهند بود. در حمله، آلوارو موراتا کاپیتان تیم است و خط را رهبری می کند. و گاوی مطمئناً دو سوم از 6 بازی ابتدایی را کسب می کرد، اما مصدومیت ACL او را از بیشتر فصل 2023-2024 با بارسلونا، این تورنمنت و احتمالاً المپیک ربود.
این بدان معناست که د لا فوئنته علاوه بر انتخاب خود در کناره‌ها، معمایی هم دارد که باید حل کند – جایی که اسپانیا از سپتامبر یک تیم چرخشی بزرگ دارد، نه کمتر از 9 بازیکنی که در آن زمان شروع کرده‌اند: مارکو آسنسیو، دنی اولمو، نیکو. ویلیامز (3)، لمینه یامال (3)، میکل اویارزابال (3)، فران تورس (4)، آنسو فاتی، پابلو سارابیا و آیوزه پرز.
این احساس وجود دارد که ویلیامز ممکن است به اندازه کافی برای گرفتن یک نقطه شروع تلاش کرده باشد، در حالی که چندین نفر دیگر به هر حال به آلمان نرسیدند.
صرف نظر از این، معمای بزرگتر د لا فوئنته این است که چه کسی در کنار رودری و پدری بازی کند و آنها را در کجا قرار دهد.
بیشتر اوقات این ترکیب 4-3-3 بود، پدری و بازیکن دیگر – معمولاً گاوی، تا زمان مصدومیتش – پیشرفته تر بودند، پشتیبانی خط دوم، بازیکنان توانمند توپ، تمرکز بیشتر روی نظم و انضباط موقعیت و – جادوی توپ از عمق به جای شکستن خطوط با دویدن به داخل محوطه یا تهدید گلزنی خود. همین بس که بگوییم در این 9 بازی از شروع فصل گذشته، اسپانیا 3 گل از آن موقعیت ها به ثمر رسانده و دو گل از آن ها با کفش های گاوی به ثمر رسیده است.
اگر این پیکربندی انتخاب شده باشد، انتخاب مستقیمی خواهد بود: فابیان رویز از PSG یا میکل مرینو از رئال سوسیداد.
اما شاید یک بازی دوستانه اخیر گزینه متفاوتی را ارائه دهد: دنی اولمو، در یک نقش کمکی بسیار پیشرفته تر و هجومی تر پشت موراتا.
اولمو سابقه گلزنی معقولی برای اسپانیا دارد و بیشتر در جناحین بازی می کند، اما استعداد او او را به گزینه ای قابل توجه در یک سوم پایانی در سراسر زمین تبدیل می کند: قادر به گرفتن توپ در نیمه چرخان، در شوتزنی با هر دو پا و خوب است. اولمو که همیشه می توانست در مناطق تنگ فضا پیدا کند، به عنوان شماره 10 مقابل برزیل بازی کرد و در تساوی 3-3 گلزنی کرد.
در حالی که رودری و رویز در یک دبل مرکزی پشت سر او قرار گرفتند، این سه نفر 90 دقیقه کامل آن رویارویی را انجام دادند، چند روز پس از اینکه د لا فوئنته همان ترکیب را با بازیکنان مختلف امتحان کرد – جرارد مورنو در آن زمان شماره 10 بود – در شکست مقابل کلمبیا. . به وضوح یک ترفند تاکتیکی است که سرمربی تیم مشتاق آن بوده است، و اگرچه او در هیچ یک از بازی های غیررقابتی به پیروزی نرسیده است، شاید این گزینه ای نباشد که باید خیلی سریع آن را رها کند.
جدا از ویژگی‌های فنی، اولمو به‌عنوان یک تولیدکننده پر انرژی فضا و ایجاد فرصت، عوامل دیگری نیز به نفع خود دارد: پس از مصدومیت در ابتدای فصل، او در طول سال بسیار کمتر از سایرین بازی کرد، اما با این وجود کمپین را با قدرت به پایان رساند. با لایپزیگ – تقریباً به طور کامل این نوع نقش مرکزی را بازی می کند. او همچنین در 17 شروع در این پست 8 گل یا پاس گل به ثبت رساند.
اگر اسپانیا قصد دارد به عمق مسابقات برود، با دفاع های بسته و عمیق زیادی روبرو خواهد شد، در حالی که حتی در مرحله گروهی نیز عادلانه است که فرض کنیم یک کلید نمی تواند هر قفل را باز کند.
هسته سه مستقر در مرکز پارک سکوی عالی برای ساخت است، اما داشتن یک سوئیچ پویاتر با یک Olmo پیشرفته تر – و دو تهدید بزرگ دیگر در اطراف او – می تواند بهترین مسیر اسپانیا برای رسیدن به قدرت باشد، در – زودتر از اینکه بگذرد، راه آنها به سمت موفقیت است.