یک عکاس AP به دنبال مسابقه کریکت بود، اما در عوض شگفت‌انگیزترین بازی را برای کودکان پیدا کرد


رامون اسپینوزا عکاس برنده جایزه از سال 2000 برای آسوشیتدپرس کار کرده است. او از سال 2010 زندگی روزمره در کوبا را پوشش می دهد. او در حال حاضر برای جام جهانی کریکت T20 به کارائیب سفر می کند. او به دنبال کریکتی بود که توسط افراد محلی به جای حرفه ای ها بازی می شود، او الهام بخش خود را در یک بازی دیگر یافت. در اینجا چیزی است که او درباره گرفتن این عکس خارق العاده گفته است.

چرا این عکس؟

من به دنبال صحنه های زندگی روزمره مربوط به کریکت در گویان بودم. چند روز قبل چند بچه را پیدا کرده بودم که در خیابان کریکت بازی می کردند، اما بعد از چند روز دیگر که دنبال صحنه دیگری گشتم، هیچ فعالیت دیگری برای کریکت پیدا نکردم. بعد از پرسیدن از اطراف، متوجه شدم که مردم یکشنبه‌ها در ساحلی که حدود 45 دقیقه با ماشین فاصله دارد، کریکت شن بازی می‌کنند. به نظر داستان جالب و سرگرم کننده ای می رسید. پر از امید سوار تاکسی شدم و سفر را شروع کردم.

وقتی رسیدم، از دیدن کشتی بزرگی که در لبه ساحل لنگر انداخته بود، متعجب شدم. کشتی بزرگ در چنین ساحل کوچکی باعث شد تا گالیور احساس کوچکی کند. به نظر می رسد این کشتی به عنوان بخشی از چشم انداز توسط مردم محلی پذیرفته شده است، که از استفاده از آن برای صخره نوردی لذت می برند – سعی می کنند از کشتی بالا بروند و سپس به داخل آب بپرند.

چگونه این عکس را گرفتم

با بهترین استفاده از سفر، تصمیم گرفتم از مردمی که در حال تفریح ​​در ساحل هستند عکس بگیرم. کودکی شروع کرد به بالا رفتن از طناب لنگر تا جایی که ممکن بود و سپس به داخل آب پرید. بچه های دیگر شروع به کشیدن طناب کردند تا طناب را چالش برانگیزتر کنند و باعث شدند کودک قبل از رسیدن به هدفش در آب بیفتد.

من از یک لنز 28 میلی‌متری استفاده کردم که بر قدرت مطلق صحنه تأکید می‌کند، با کشتی در پس‌زمینه و بچه‌ها ظاهراً آن را به سمت ساحل می‌کشند. نور زیبای غروب خورشید به فضا اضافه شد. از موقعیتم منتظر بودم تا کودکی در سمت راستم وارد کادر شود. وقتی بالاخره این کار را کرد، چندین عکس گرفتم که فقط در موقعیت پاهایش تفاوت داشت. یکی از آن نماهایی که پاهای او کاملاً قرار گرفته بود، بیشترین حس قدرت را به من داد و ماهیت لحظه را به تصویر کشید.

چرا این تصویر کار می کند

گاهی اوقات وقتی عکسی می گیرید و خوب می شود، هجوم انرژی را در سینه خود احساس می کنید که بدون شک به شما می گوید که این تصویر است. این دقیقاً همان چیزی است که من در مورد این عکس احساس کردم. همه چیزهایی که من دیدم غیرعادی بود: یک قایق بزرگ در ساحل، مردم در حال حمام کردن و بازی در اطراف آن به گونه ای که گویی بخشی عادی از محیط آنهاست. این حس عادی بودن در کنار صحنه خارق‌العاده چیزی است که تصویر را بسیار جذاب می‌کند.

بچه‌هایی که طناب‌ها را می‌کشیدند تا دوستشان را از بالا بیفتند نیز لایه‌ای از فتنه اضافه کردند. اقدامات آنها که ظاهراً با هدف بازی با “هیولا فلزی” و اعمال قدرت بر آن انجام شده بود، به لحظه احساس قدرت ملموسی بخشید. نور غروب خورشید صحنه را به زیبایی برجسته می کرد. طناب از سمت راست کادر شروع می شود و چشم بیننده را به داخل تصویر هدایت می کند و از آنها دعوت می کند که مسیر را دنبال کنند و با صحنه درگیر شوند. این به بیننده اجازه می دهد تا بخشی از اکشن را احساس کند و پویایی بازیگوش و در عین حال قدرتمند بازی را درک کند. قرار دادن لنز در ابتدای طناب به روایت موثر کل موقعیت کمک می کند.

در هر شرایطی همیشه تلاش می‌کنم با تکیه بر نور، زیبایی را در اعمال مردم ثبت کنم.

___ برای عکس های AP خارق العاده بیشتر، اینجا را کلیک کنید.

دیدگاهتان را بنویسید