آخرین عناوین گزارشگران آمریکایی ما هر روز هفته مستقیماً به صندوق ورودی شما ارسال می شود
گزارش شما در مورد آخرین سرفصل های ایالات متحده
منجنوب کالیفرنیا در روزهای اخیر یکی پس از دیگری زلزله را تجربه کرده است. 3.6 در اوجای در 31 مه. دو با بزرگی مشابه در زیر منطقه ال سرنو در شرق لس آنجلس. سه زمین لرزه دیگر در نزدیکی ساحل نیوپورت و کوستا مسا.
اگرچه این زمین لرزه ها بسیار ضعیف تر از زمین لرزه های تاریخی مانند زمین لرزه 6.7 ریشتری نورتریج در سال 1994 بودند که حدود 20 میلیارد دلار خسارت به بار آورد و بیش از 57 نفر را کشت، اما آیا آنها از ورود به اصطلاح بزرگ به کشوری خبر می دهند که در آن واقع شده است. خطوط گسل چندگانه و بسیار فعال؟
سان آندریاس بدنام به طول 800 مایل وجود دارد که در نزدیکی مرز مکزیک، در شرق از لس آنجلس و سپس تا ساحل شمال ساکرامنتو قرار دارد.
زمین لرزه های بزرگ هر 180 سال یا بیشتر در امتداد این گسل رخ می دهد و سن آندریاس از سال 1906 تاکنون زلزله بزرگی نداشته است. سازمان زمین شناسی ایالات متحده تخمین می زند که 60 درصد احتمال دارد که در 30 سال آینده باعث ایجاد بزرگی 6.7 یا بیشتر در منطقه لس آنجلس شود.
نگرانی حتی بیشتر منطقه فرورانش Cascadia است که از شمال کالیفرنیا تا بریتیش کلمبیا، کانادا را شامل می شود. زمان وقوع زلزله ای حتی بزرگتر از میانگین های تاریخی است.
پس آیا زمین لرزه های اخیر منادی شوم چیزی بزرگتر است یا در کشوری با تقریباً 35 زمین لرزه در روز، کار معمول است؟
برای مثال، زمین لرزه های ال سرنو درست در زیر گسل پوئنته هیلز، که در زیر مرکز شهر لس آنجلس و اورنج کانتی قرار دارد، رخ داد. گسل با عمق 10 مایل در یک زاویه مانند یک سطح شیبدار خمیده می شود و نزدیکترین نقطه به سطح در نزدیکی محوطه دانشگاه لس آنجلس در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی است. اگر زمین لرزه ای در امتداد این گسل به زمین سست حوضه لس آنجلس برخورد کند، می تواند شدت زلزله را تا ده برابر در مقایسه با مناطق روی سنگ تشدید کند.
در همین حال، زمین لرزه نیوپورت بیچ-کوستا مسا در نزدیکی گسل کامپتون رخ داد که می تواند رودخانه لس آنجلس را تا 5 فوت در یک زلزله قوی بالا ببرد و سیستم های فاضلاب شهری را ویران کند. به گفته زمین شناسان، در 12000 سال گذشته شش زمین لرزه بالاتر از 7 ریشتر در امتداد این گسل رخ داده است.
دانشمندان می گویند، به جای تمرکز صرف بر روی بزرگترین زمین لرزه ها از نظر بزرگی، توجه اصلی این است که چه میزان خسارت می توانند به مناطق پرجمعیت وارد کنند. سان آندریاس، علیرغم شهرت معروفش، از میان مناطق وسیعی از بیابان کم جمعیت می گذرد.
دکتر پت ابوت، استاد بازنشسته زمین شناسی در دانشگاه ایالتی سن دیگو گفت: «از برخی جهات، «بزرگ» از نظر آسیب و مرگ، آنهایی هستند که از شهر عبور می کنند، نه آنهایی که فاصله زیادی با آن دارند. ، آخرین سال به KSWB گفت. “اندازه زمین لرزه و همچنین مکان شما نسبت به جایی که گسل در حال حرکت است، وجود دارد.”
او به زلزله‌های بزرگی مانند زمین‌لرزه‌های سان آندریاس در سال‌های 1857 و 1906 و همچنین زلزله 1994 نورتریج اشاره کرد که همگی کمتر از 8 ریشتر پیش‌بینی‌شده در سناریوهای «بزرگ» بودند، اما همچنان خسارات «هولناکی» ایجاد کردند.
به گفته وب‌سایت اداره مدیریت اضطراری فرمانداری کالیفرنیا، «متاسفانه، پیش‌بینی زلزله همچنان یک تلاش بسیار چالش‌برانگیز است». در حالی که دانشمندان می توانند خطوط گسل را مشاهده کنند و الگوهای فعالیت لرزه ای را تشخیص دهند، نمی توانند به طور قابل اعتماد زلزله های دقیق را پیش بینی کنند.
در عوض، دانشمندان بیشتر نگران احتمال بلندمدت هستند، که می‌تواند نشان دهد که مناطق پرخطر چه کاری می‌توانند انجام دهند تا برای روزی که دورنمای پیش‌بینی یک زلزله بزرگ رخ می‌دهد، آماده شوند.
به عنوان مثال، USGS تخمین می زند که احتمال وقوع زلزله ای با قدرت 6.7 ریشتر یا بیشتر در منطقه خلیج سانفرانسیسکو در 30 سال آینده 72 درصد است.
هارولد توبین، لرزه‌شناس دانشگاه واشنگتن سال گذشته نوشت: یافتن سطح بالاتری از پیش‌بینی دقیق، «جام مقدس» علم زلزله است.
او می نویسد: «علم هنوز راهی برای پیش بینی های عملی درباره زلزله پیدا نکرده است. “یک پیش‌بینی مفید زمان، مکان و قدر را مشخص می‌کند – و همه این‌ها باید نسبتاً مشخص باشند، با اطلاع قبلی کافی برای ارزشمند بودن.”
در همین حال، تا زمانی که این کد پیش‌بینی جادویی باز نشود، دولت‌ها می‌توانند بر اقدامات آمادگی مانند سیستم‌های هشدار دیجیتال، تمرین‌ها و مقاوم‌سازی ساختمان پافشاری کنند، در حالی که به شهروندان توصیه می‌شود کیت‌های اضطراری داشته باشند و زانو بزنند، سر خود را بپوشانند و گردن خود را نگه دارند. در هنگام شروع زلزله به چیزی پایدار بروید.