در خبرنامه Miguel Delaney's Reading the Game که مستقیماً به صورت رایگان به صندوق ورودی شما تحویل داده می شود، ثبت نام کنید.
در خبرنامه هفتگی رایگان Miguel's Delaney مشترک شوید
استیو کلارک این مقاله را تایید نمی کند – و این خوب است، ما در آینده به استیو کلارک باز خواهیم گشت. اگر نشنیده اید، اسکاتلند تنها در 26 سال اخیر به دومین تورنمنت بین المللی بزرگ مردان خود می رود. پس از یک تست چشایی بی‌صدا و محدود از کووید در یورو 2020 سه سال پیش، یورو 2024 در آلمان یک معامله واقعی است: ارتش تارتان بازخواهد گشت، ده‌ها هزار نفر در قاره راه‌اندازی می‌کنند و با صدای کامل، پس از یک مسابقه مقدماتی، سرزنده خواهند بود. کمپینی که به یک ملت آموخت که چگونه دوباره رویاپردازی کند. اکنون هیچ چیز نمی تواند هیجان را کاهش دهد. هیچ چی.
هر چند صبر کن جراحات به چه کسی؟ یک برد از کی؟ آیا آلمان بالاخره دوباره خودش است؟ آروم باش. کار آسانی نبود، اما دیدار دوستانه هفته گذشته با عوامل جبل الطارق به این معنی نیست که اسکاتلند با موجی از خوش بینی به یورو می رود. کلارک در سال 1978 زمانی که مدیر اسکاتلند در مطبوعات به “نورمان های منفی” انتقاد کرد، به سختی بازتاب غرور آلی مک لئود بود. “نگرش منفی در مورد چیست؟ چرا فقط استراحت نکنیم و از آن لذت نبریم.» من فقط نمی دانم که چرا کسی در مورد دومین قهرمانی متوالی اروپا منفی است.
کلارک اشتباه نمی کند – اما مسلماً مشکلات بزرگی در آستانه بازی رفت مقابل میزبان در جمعه شب وجود دارد. تیم ضعیف بیشتر تهی شد، با مصدومیت در پست های کلیدی که کمبود تعویض وجود داشت. آرون هیکی و ناتان پترسون، مدافعان راست و همچنین لوئیس فرگوسن، هافبک سال ایتالیا، پیش از این که لیندون دایکز، مهاجمی که نقشی حیاتی در موفقیت‌های اخیر اسکاتلند داشته، در تمرینات از ناحیه رباط مچ پا آسیب ببیند، غایب بودند. یورو 2024 هر دو می تواند احساس کند که اسکاتلند یک نسل منتظر آن بوده است و در عین حال در زمان نامناسبی برای این تیم آمده است.
اما کافی است: اسکاتلند و کلارک در حال حاضر به موفقیت های زیادی دست یافته اند که حتی قبل از اینکه توپی زده شود، آنقدر نادیده گرفته شده اند. به هر حال، این تیمی است که در مقدماتی از شانس‌ها سرپیچی کرد، پس از خیره‌کننده اسپانیا به همپدن بازگشت و مسئول غیبت ارلینگ هالند و مارتین اودگارد در آلمان با این بازگشت دیرهنگام در اسلو است. پنج پیروزی متوالی برای افتتاحیه مقدماتی یورو 2024 گواهی بر آنچه که اسکاتلند تحت هدایت کلارک از سال 2019 ساخته است بود: محیطی باشگاه مانند که حس وحدت و روحیه را تقویت می کرد.
هیچ فرمول خاصی وجود ندارد، فقط سازماندهی و تعهد کل گروه است. هافبک کالوم مک گرگور توضیح داد: «این به چیزهای ضروری روزمره شما برمی گردد. سرمربی سیستم واقعا خوبی دارد که بازیکنان به آن اعتقاد دارند.” با وجود غیبت های کلیدی، هیچ یک از اینها اکنون نباید تغییر کند. در مقایسه با سایر کشورها، اسکاتلند ممکن است برندگان بالقوه را نداشته باشد، اما آنها شخصیت و انسجام دارند. اندی رابرتسون، جان مک‌گین و اسکات مک‌تومینی همگی می‌توانند لحظات الهام‌بخشی را فراهم کنند. در مجموع، اسکاتلند از تجربه خود در یورو 2020 بهره خواهد برد، حتی اگر فقط یک امتیاز کسب کند و ناامیدی از حذف شدن در مرحله گروهی را متحمل شود.
احساس پس از اینکه اسکاتلند با شایستگی به یورو 2024 راه یافت این بود که تیم کلارک می تواند در این تورنمنت پیشرفت کند، به ویژه با توجه به اینکه قرعه کشی گروه A که ارتش تارتان دریافت کرد کمی مساعدتر از سه سال پیش به نظر می رسد. اگرچه آلمان مدعی است، اما نبردی نزدیک بین اسکاتلند، مجارستان و سوئیس برای رتبه های دوم و سوم خواهد بود. این فرمت به نفع اسکاتلند کار می کند، اما رقبای آنها در گروه A، با پیروزی های اخیر بر انگلیس و آلمان، از نظر برخی اسب های تاریک هستند. سوئیس تجربه ای دارد که باید از آن استفاده کند و به مرحله حذفی پنج تورنمنت بزرگ متوالی رسیده است. هر دو کیفیت ستاره ای بیشتری نسبت به اسکاتلند دارند، اما یک برد ممکن است کافی باشد. کلارک چهار امتیاز کسب کرد.
با این حال، یک برد، مقابل جبل الطارق، تیم دوم قعرنشین اروپا، تمام آن چیزی است که اسکاتلند از راهیابی به یورو به دست آورد. از دست دادن فرم و هفت بازی بدون برد از زمان مقدماتی تا حدی می تواند به دیدار با انگلیس، اسپانیا، فرانسه و هلند نسبت داده شود که سه مورد آخر خارج از خانه بودند. تیم کلارک در مسابقاتی که عملکرد مقابل برخی از وزنه‌های سنگین اروپا مهم‌تر از نتایج بود، دوره‌های رقابتی داشت. اگر اسکاتلند در قدرت کامل بود، کمتر نگران کننده بود، اما در این میان روند گسترده تری وجود دارد که می تواند نگرانی بیشتری را ایجاد کند.
اسکاتلند در دیدار جمعه شب با آلمان میزبان باید مصمم و انعطاف پذیر باشد، اما فرم اخیر نشان می دهد که آنها مستعد عدم تمرکز هستند. دفاعی که تنها پنالتی ارلینگ هالند را در پنج بازی اول مقدماتی خود دریافت کرده بود، پس از اینکه فیل فودن و جود بلینگهام در سه دقیقه در سپتامبر گذشته دو گل به ثمر رساندند، به میزان قابل توجهی لو رفت. در شکست‌های بعدی، اسکاتلند در 13 دقیقه دو گل مقابل اسپانیا، سه بر 35 مقابل فرانسه و سه بر 14 مقابل هلند دریافت کرد. او هفته گذشته دوباره مقابل فنلاند ضربه زد. اسکاتلند به سمت یک اخراج روحیه‌افزا پیش می‌رفت که میهمان دو گل دیرهنگام را در 13 دقیقه به ثمر رساند تا تساوی 2-2 را نجات دهد.
با این حال، به ثمر رساندن گل می تواند مشکل بزرگ تری باشد. چه آدامز به طور میانگین در هر پنج بازی برای اسکاتلند فقط یک گل به ثمر می رساند و بازی افتتاحیه او مقابل جبل الطارق اولین بازی او برای تقریبا دو سال بود. لورنس شنکلند تنها سه گل ملی به ثمر رسانده است اما بهترین بازیکن اسکاتلندی می تواند به جای دایکز مصدوم در مونیخ شروع کند. مک گین و مک تومینای بزرگترین تهدیدات اسکاتلند از خط میانی باقی می مانند، تامی کانوی، مهاجم بریستول سیتی و لوئیس مورگان، وینگر نیویورک ردبولز، هر دو به عنوان جانشین مصدوم وارد زمین شدند و به عنوان گزینه های هجومی کاملا آزمایش نشده بودند. این یک موضوع است: آنتونی رالستون پس از فصلی که در آن بازیکن 25 ساله گزینه دوم بود و تنها 6 بار برای سلتیک بازی کرد، به دفاع راست می رسد.
با این حال، کلارک هرگز از دستی که به او داده شده گله نکرده و شکایت نکرده است و از بسیاری جهات، این مرد 60 ساله کلید آنچه اسکاتلند در تلاش برای رسیدن به آن است، باقی مانده است. کلارک به چهره بعید احیای اسکاتلند تبدیل شده است، مردی که منحصراً با لحن های آرام و ملایم صحبت می کند و ارتش تارتان را به آلمان برای بزرگترین مهمانی خود در یک نسل می فرستد. او حق دارد که منفی ها را تحقیر کند. هنوز امیدی وجود دارد که ده‌ها هزار نفر قبل از افتتاحیه به مونیخ می‌آیند، حتی در شرایطی که اسکاتلند به سمت یورو 2024 می‌رود که همه چیز و هر چیزی که برای پیشرفت به آن نیاز دارد از دست داده است: بردها، گل‌ها، کلین شیت‌ها و دویدن درست در میان آنها. اما کلارک برای این تیم معجزه کرد، اسکاتلند روی آن کار می کرد. او معتقد است – و این ممکن است برای بقیه نیز کافی باشد.